نقد فیلم هیچ کس؛ خشونت افسارگسیخته فیلم نامه آشفته را جبران نمی کند

به گزارش تور روسیه ارزان، در این مقاله قصد داریم به بررسی فیلم هیچ کس با بازی باب ادنکرک بپردازیم.

نقد فیلم هیچ کس؛ خشونت افسارگسیخته فیلم نامه آشفته را جبران نمی کند

تردیدی نیست که ستاره اصلی فیلم های جان ویک، طراحی دقیق و زیبای صحنه های اکشن است، اما نمی توان فیلم نامه تأثیرگذار درک کالستاد را نادیده گرفت.

تماشای قدرت و پیروزیت کیانو ریوز در یک دنیای پوچ و خالی جنبه سرگرمی دارد، اما نکته ای که این فیلم را خاص می کند ساخت راحت و بی دردسر آن است. روایتی که مخاطب را دعوت می کند تا بپذیرد نیمی از بازیگران فیلم را قاتلانی تشکیل می دهند که از سکه های طلا به عنوان پول رایج استفاده می کنند و رمز خاصی دارند.

طرح داستان غنی و پرمفهوم است و این همان چیزی است که این فیلم را بیشتر از سکانس های جنگ با اسلحه، شمشیربازی و تعقیب و گریز به یادماندنی می کند.

درک کولستاد نویسنده فیلم نامه جان ویک را تحسین می کنیم ولی با دیدن فیلم هیچ کس ساخته ایلیا نویشولر بهت زده می شویم.

او توانایی زیادی در صحنه سازی سکانس های اکشن و هیجان انگیز دارد، مانند صحنه های حمله به خانه هاچ، اتوبوس پر از اراذل و اوباش و یک انبار کاملا آماده، اما حقه دیگری وجود ندارد. داستان فیلم کاملا ساختگی و مصنوعی است، اما گاهی اوقات مشت و لگد و تیر اندازی برای مهیج تر کردن فیلم انجام می شود و چیزی غیر از این پیغام عجیب وجود ندارد که گاهی افراد خشن فقط نیاز به خشونت دارند.

پس از پیش نمایشی که در ابتدا جالب به نظر می رسد اما در عوض تکراری و خسته کننده است، این فیلم ما را با هاچ منسل (باب اودنکیرک)، یک پدر به ظاهر معمولی در حومه شهر آشنا می کند که درمی یابد زندگی روزمره، عادی و یکنواخت او را ضعیف کرده است. هفته به هفته به همان روال می گذرد تا وقتی که این شرایط همیشگی و یکنواخت بهم می خورد.

دو دزد وارد خانه او می شوند؛ در حالی که به نظر می رسد می تواند مجرمان را شکست داده و کمی اوضاع را تغییر دهد، اما در عوض تصمیم می گیرد تسلیم خواسته های آن ها شود. وقتی بعدا توسط یک افسر پلیس سرزنش می شود، همسرش (کانی نیلسن) و پسرش (گیج مونرو) احترام خود را نسبت به او از دست می دهند، او از طریق دخترش باخبر می شود که دستبند بچه گربه محبوبش گم شده است و متوجه می شود که دیگر نمی تواند بی تفاوت باشد تصمیم می گیرد کاری انجام دهد.

هاچ که متوجه خال کوبی یکی از دزدان شده است، می خواهد از نفوذ نظامی سابق خود برای ردیابی آن ها استفاده کند. اما بعد با فهمیدن این که آن ها دستبند بچه گربه را ندارند تعجب می کند. این یک بن بست داستانی برای فیلم است، اما قهرمان داستان با سوار شدن در یک اتوبوس عمومی و تصمیم برای بازی در نقش یک قاتل هوشیار، داستان را ادامه می دهد.

هاچ متوجه گروهی می شود که یک زن را اذیت می کنند و تصمیم می گیرد آن ها را گوشمالی دهد و در این درگیری کمی صدمه می بیند.

نکته اینجا است که به طور کاملا تصادفی، یکی از افرادی که هاچ آن ها را در بیمارستان بستری می کند، برادر یک گانگستر قدرتمند روسی به نام یولیان کوزنتسوف (الکسی سربریاکوف) است. کوزنتسوف بلافاصله سوگند می خورد که انتقام می گیرد و اجازه می دهد تا هاچ خشمش را با به خطر انداختن کل خانواده اش بیشتر کند.

وقتی هاچ را شکست می دهند، داستان هیچ کس کاملا ناخوشایند می شود

نه برای اینکه بخواهیم مقایسه کنیم اما هیچ کس به معنای واقعی کلمه ضد جان ویک است.

در حالی که داستان هیچ کس درباره قهرمانی است که به جای هرج و مرج خونین، برای رسیدن به زندگی صلح آمیز تلاش می کند، اما داستان جان ویک درباره شخص خشمگینی است که با قربانی کردن دیگران راضی می شود. ساختار سکانس های مبارزه جلوه خوبی دارد، اما آن چه که در اینجا می بینیم پرشی از داستان یک قاتل زنجیره ای شرور بازنشسته است که تصمیم می گیرد کشتن دوباره مردم را شروع کند، زیرا این در طبیعت او ریشه دوانده است.

این موضوعی است که می تواند یک شخصیت جالب در ژانر وحشت ایجاد کند، اما به نوعی به عنوان یک فیلم اکشن ساخته شده است.

طنز بودن فیلم هیچ کس آن را پیروز نمی کند

ترس و وحشت را می توان با روش های مختلفی به مخاطبان منتقل کرد، اما طنز بودن را خیر. این فیلم تلاش می کند جالب و جذاب به نظر برسد تا جایی که این تلاش ها هدف اصلی را نادیده می گیرند.

وقتی هاچ به مهاجم خانه فریاد می زند، دستبند بچه گربه را به من بده، به نظر خنده دار است چون این قهرمان داستان است که درباره چیز بسیار احمقانه ای فریاد می کشد، اما در واقع خنده دار نیست چون قهرمانی که درباره چیز احمقانه ای حرف می زند، کلیشه ای است.

علاوه بر این، کمدی فیلم محدود به یک لطیفه است و بخش هایی از داستان مانند پیرمردی که اسلحه بسته بندی می کند (کریستوفر لوید)، فاقد هرنوع مفهومی است که بتوان آن را تفسیر کرد.

این واقعا شرم آور است که فیلم هیچ کس نمی تواند به طور کامل از بزرگترین امتیاز خود استفاده کند. از آقای شو (Mr. Show) تا سریال بهتره با ساول تماس بگیری (Better Call Saul)، کل 30 سال فعالیت حرفه ای باب ادنکرک تمرینی برای اثبات این بوده او یک بازیگر همه فن حریف است و هر کاری می تواند انجام بدهد، اما فیلم نامه این اجازه را به او نمی دهد.

هاچ شخصیتی است که به دلیل زندگی عادی و روزمره بدبخت شده است و هنگام اجرای مهارت های مخفی خود دوباره زنده می شود و گرچه در این ایده کمدی جالبی وجود دارد، اما هیچ یک از آن ها در صحنه های فیلم دیده نمی شود .

اکشن مهیج نقطه قوت فیلم هیچ کس است

فیلم هیچ کس توسط استودیوی 87North Productions ساخته شده و از بهترین ها برای ساخت صحنه های درگیری و اسلحه بازی استفاده کرده است تا در حد ممکن طبیعی جلوه کند و درکنار مهارت های ایلیا نیشولر، بخش اکشن بزرگترین پیروزیت فیلم است.

سکانس های مختلف با طراحی قوی، اجراهای قانع کننده و تدوین فیلم خوب است. این نکته قابل لمس است که سال ها دوری هاچ از کار باعث می شود او از یک مبارز بی عیب و نقص فاصله داشته باشد و این امکان را به دشمنانش می دهد تا ضربات بیشتری به او بزنند.

با توجه به حضور استعدادهای درخشان در جلو و پشت دوربین، فیلم هیچ کس به عنوان یک فیلم برجسته عملکرد خوبی دارد. مطمئنا خوشحال خواهیم شد که روزی باب ادنکرک را به عنوان برنده یکی از جشنواره های معتبر ببینیم و امیدواریم که به پیروزیت های بیشتری دست یابد.

منبع: Cinemablend

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 18 اردیبهشت 1400 بروزرسانی: 18 اردیبهشت 1400 گردآورنده: russiaro.ir شناسه مطلب: 1905

به "نقد فیلم هیچ کس؛ خشونت افسارگسیخته فیلم نامه آشفته را جبران نمی کند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نقد فیلم هیچ کس؛ خشونت افسارگسیخته فیلم نامه آشفته را جبران نمی کند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید