اسب های قوی هیکل دوره ساسانی ایران، نیاکان اسب های اروپا و آسیای مرکزی - تور روسیه ارزان

برای رزرو قطار اروپا با بهترین ها مشورت کنید و مناسبترین برنامه سفر را انتخاب کنید.

به گزارش خبرنگاران به نقل از روابط عمومی موزه ملی ایران، جبرئیل نوکنده درخصوص نتایج به دست آمده از این پژوهش گفت: پژوهش های انجام شده به همراه نمونه هایی از کشورهای آسیایی و اروپایی نشان دهنده اهمیت تبار اسب های دوره ساسانی در شکل گیری اسب های اروپا و آسیای مرکزی است.

وی اضافه نمود: گروهی از پژوهشگران ایرانی به راهنمایی دکتر مرجان مشکور، پژوهشگر وابسته به موزه ملی ایران و موزه تاریخ طبیعی پاریس به همراهی تیمی از پژوهشگران بین المللی با مطالعه مجموعه بسیار بزرگی از ژنوم اسب، اطلاعات مهمی از گونه های اسب، تغییرات این گونه و پراکنش آنها طی پنج هزار سال گذشته به دست آورده اند.

دکتر نوکنده گفت: نمونه های مطالعه شده اسب و گورخر ایرانی از مکان های باستانی تپه حسنلو(عصر آهن و اشکانی)، تپه مهرعلی(مس سنگی)، شهر قومس(ساسانی)، تپه سگزآباد(عصر آهن)، روانسر(ساسانی) و تپه بلقیس(سلجوقی- ایلخانی تا صفوی) هستند که قدمتی بین حدود هفت هزار سال تا چهارصد سال دارند.

وی اضافه نمود: شش موسسه علمی- پژوهشی ایرانی که در این مطالعه مشارکت داشتند شامل موزه ملی ایران، آزمایشگاه بیوباستان شناسی آزمایشگاه مرکزی دانشگاه تهران، پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، موسسه مطالعات پیشرفته سعیدی دانشگاه کاشان، دانشگاه تربیت مدرس و شرکت سهامی آب منطقه ای کرمانشاه هستند.

مرجان مشکور، باستان جانورشناس در این رابطه گفت: گروهی 121 نفره از متخصصین ژنتیک، باستان شناسان و زیست شناسان تکاملی از 85 موسسه علمی- پژوهشی دنیا پیروز به استخراج دی ان ای از 278 نمونه استخوان باستانی اسب از 19 کشور آسیا و اروپا شدند که قدمتی بین 42 هزار سال تا 400 سال دارند.

مشکور تاکید نمود: یکی از مهمترین نتایج این پژوهش بین المللی نشان دهنده این است که نیاکان اسب های اروپایی و آسیای مرکزی اسب های دوره ساسانی در ایران بوده اند. شباهت ژنتیک نمونه های اروپا و آسیای مرکزی مربوط به قرون هفتم تا نهم میلادی به نمونه های دوره ساسانی از قرون چهارم و پنجم میلادی نشان می دهد این اسب ها طی جنگ های امپراتوری ساسانی با بیزانس، هپتالیان و بعدها توسط مسلمانان به جنوب اروپا و آسیای مرکزی وارد شده اند.

او در ادامه اضافه نمود: دو نمونه استخوان مطالعه شده اسب ساسانی در این پژوهش در شهر قومس در نزدیکی سمنان یافت شده و مربوط به دوران حکومت یزدگرد دوم یا برادر وی پیروز اول است. نمونه دیگر استخوان اسب ساسانی در مکانی نزدیک شهر روانسر کرمانشاه به دست آمده و مربوط به دوره حکومت شاهپور دوم است.

مشکور گفت: اسب های منطقه شمال شرق ایران در دوره ساسانی با توجه به شکل ظاهری، جنسیت (اسب نر)، جثه بزرگ و رنگ آنها انتخاب شده و بعدها به مناطق آسیای مرکزی و اروپا منتشر شده اند. بر پایه مدارک باستان شناسی و ژنتیک موجود، شمال شرق ایران و خصوصا سمنان خاستگاه اسب های جدید است.

نتیجه این پژوهش مهم روز گذشته در ژورنال علمی سِل (Cell) منتشر شد و بلافاصله در رسانه های دنیا انعکاس وسیعی داشت. ژورنال سل یکی از چند ژورنال نخست علمی دنیا در حوزه علوم زیستی است و با ضریب تاثیر 31 از صندلی علمی ممتازی برخوردار است.