درخواست برای ثبت ملی شدن خانه به آذین - تور روسیه ارزان

جهت دریافت خدمات رنگ پتینه چیست با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات رنگ آمیزی با تکنیک های مدرن پتینه کاری را به ما بسپارید.

قضیه چیست؟

با انتشار نخستین خبرها از احتمال تخریب خانه محمود اعتمادزاده (م.ا. به آذین)، نویسنده و مترجم نام دار، کاوه اعتمادزاده، فرزند او بعد از پیگیری های زیاد اکنون در نامه ای به مسئولان فرهنگی کشور درخواست ثبت ملی خانه ای را که محل زندگی پدرش بوده، مطرح نموده است.

در این نامه سرگشاده که به گفته اعتمادزاده، تا کنون 1200 نفر از اهالی فرهنگ و هنر آن را امضا نموده اند، خطاب به مسئولان و مدیران فرهنگی کشور آمد: سنگ بنای هر جامعه را اندیشه و فرهنگ می سازد. از این روست که در گوشه گوشه جهان سازندگان اندیشه و فرهنگ را ارج نهاده و نام و یاد و یادگار مانده هاشان را پاس می دارند. خانه به جای مانده از بزرگانی چون گوته، سروانتس، برشت، همینگوی، تولستوی، هوگو، پیکاسو و... که هریک خدماتی به فرهنگ ملتهاشان کردند، همیشه محفلی بوده تا چراغ اندیشه شان برای مردمان روشن بماند.

در ایران نیز کیست که نداند پدرم محمود اعتمادزاده (م.ا. به آذین) چه خدمات بزرگی به فرهنگ ایران کرد؟ اما خانه به یادگارمانده او امروز در خطر است.

بخشی از خانه در تملک فردی قرار گرفته که نیت تخریب این یادمان را دارد. خانه ای که جانی شیفته در آن زیسته و طی ده ها سال خدمات فرهنگی و ادبی بزرگی در آن به مردم ایران تقدیم شده است.

از تمامی دستگاه های ذی ربط نظیر وزارتخانه میراث فرهنگی، شورای شهر تهران، شهرداری تهران و غیره انتظار دارم که سریعا با ثبت این خانه فرهنگی به عنوان اثر ملی و یاری به فراهم کردن زمینه های حفظ آن جلو وقوع یک ضایعه فرهنگی را در کشورمان ایران بگیرند.

محمود اعتمادزاده (م.ا. به آذین)، متولد 23 دی سال 1293 بود و درگذشته 10 خرداد سال 1385، نویسنده و مترجم نامدار معاصر بود. او فعالیت های ادبی خود را از سال 1320 با انتشار داستان های کوتاه شروع کرد. در سال های بعد با ترجمه آثار شکسپیر، بالزاک، رومن رولان و شولوخوف و نگارش خاطرات و تجربیاتش از زندان های دهه 1350 به فعالیت ادبی خود ادامه داد.

به آذین در چهارم شهریور 1320 در جریان اشغال ایران و بمباران در بندر انزلی زخمی برداشت که منجر به قطع دست چپ او شد. چون، افسر بودن مانع فعالیت های ادبی و سیاسی اش می شد، از آن شغل استعفا کرد.

از تالیف های به آذین به مهمان این آقایان، بسوی مردم، قالی ایران، گفتار در آزادی و از ترجمه هایش به بابا گوریو نوشته انوره دو بالزاک، دُنِ آرام نوشته میخائیل شولوخف، اتلو نوشته ویلیام شکسپیر، جان شیفته نوشته رومن رولان و ... می توان اشاره نمود.