نابینایی احساسی و ارتباط آن با روان پریشی - تور روسیه ارزان

رابطه روان پریشی با نابینایی احساسی

تحقیقات اخیر نشان داده است که روان پریشی با نابینایی احساسی رابطه تنگاتنگی دارد. افراد دارای گرایش های روان پریشی به علت عدم توانایی در شناخت و توصیف احساسات خود، در ابراز همدلی و تنظیم احساسات خود ضعف دارند. نابینایی احساسی به حالتی گفته می گردد که فرد توانایی تشخیص و بیان احساسات خود را ندارد و معمولاً احساسات را به صورت ناراحتی های جسمی تجربه می نماید. به عنوان مثال، افراد با این اختلال ممکن است تنش های احساسی را به عنوان دردهای فیزیکی یا ناراحتی های جسمی تفسیر نمایند.

پژوهش هایی که به وسیله ماتیاِس بورگارت (Matthias Burghart) و همکارانش در موسسه مَکس پلانک در فرایبورگ و دانشگاه کنستانز (Konstanz) صورت گرفته، نشان داده اند که روان پریشی با افزایش سطح نابینایی احساسی همراه است. این یافته ها می تواند شرح دهنده بسیاری از نارسایی های احساسی و اجتماعی باشد که در افراد روان پریش دیده می گردد.

ابزارهای پژوهشی و نتایج تحقیق

در این تحقیق، دو گروه از افراد مورد آنالیز قرار گرفتند: یک گروه از جمعیت عمومی که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند و گروه دیگری از بیماران بستری در یک کلینیک روان پزشکی. این گروه ها از پرسشنامه های مختلفی استفاده کردند تا ویژگی های روان پریشی، همدلی، نابینایی احساسی و استراتژی های تنظیم احساسات در آنها ارزیابی گردد. ابزارهایی که در این تحقیق به کار گرفته شد شامل: مقیاس سه گانه روان پریشی (Triarchic Psychopathy Measure - TriPM)، پرسشنامه شخصیت زاربروکن (Saarbrücken Personality Questionnaire)، مقیاس نابینایی احساسی تورنتو (Toronto Alexithymia Scale - 20) و پرسشنامه تنظیم احساسات (Emotion Regulation Questionnaire) بود.

تبلیغ متنی

ویزای مولتی آلمان

-

علت و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟

نتایج این پژوهش نشان داد که افراد دارای ویژگی های روان پریشی شدیدتر، به طور معنی داری در شناخت و توصیف احساسات خود دچار مسائل بیشتری هستند. این یافته ها با تحقیقات قبلی که نشان می دهد افراد روان پریش در نشان دادن همدلی و کنترل احساسات دچار مشکل هستند، همخوانی دارد.

تأثیر نابینایی احساسی بر روان پریشی و همدلی

یکی از نکات مهم این پژوهش این است که نابینایی احساسی می تواند شرحی برای کمبود همدلی در افراد روان پریش باشد. نابینایی احساسی به این معناست که فرد نمی تواند احساسات خود را به درستی شناسایی و توصیف کند و این مسئله بر توانایی او در برقراری روابط احساسی و همدلی با دیگران تأثیر منفی می گذارد. از آنجا که توانایی شناسایی و توصیف احساسات برای تنظیم احساسات و نشان دادن همدلی لازم است، افراد روان پریش به علت داشتن نابینایی احساسی در این زمینه ها دچار نارسایی هستند.

مطالعات نشان می دهند که بهبود آگاهی احساسی و توانایی شناسایی احساسات در افراد با ویژگی های روان پریشی می تواند به تقویت همدلی و بهبود کنترل احساسات آنها یاری کند. بعلاوه، این رویکرد می تواند به کاهش بازگشت به جرم در افرادی که سابقه رفتارهای روان پریشی دارند، منجر گردد.

راهکارهای درمانی پیشنهادی

پژوهشگران پیشنهاد می نمایند که با مداخلات درمانی که بر بهبود آگاهی احساسی متمرکز است، می توان به افراد روان پریش یاری کرد تا همدلی و کنترل احساسات خود را بهبود بخشند. یکی از این مداخلات می تواند شامل آموزش شناخت و توصیف احساسات باشد، که به افراد یاری می نماید تا بتوانند احساسات خود را بهتر درک و بیان نمایند.

اگر این افراد بتوانند احساسات خود را بهتر شناسایی و توصیف نمایند، نه تنها توانایی همدلی آنها بهبود می یابد، بلکه توانایی آنها در تنظیم و کنترل احساسات نیز بهبود خواهد یافت. این رویکرد درمانی ممکن است به کاهش خطر ارتکاب مجدد جرم در افراد دارای گرایش های روان پریشی یاری کند و از این طریق به بهبود کلی سلامت روانی و اجتماعی این افراد منجر گردد.

منبع

neurosciencenewsمنبع: یک پزشک