نشستی متفاوت در دانشگاه تهران ، چگونه اهالی امیرآباد باعث رشد مالی، اجتماعی و فرهنگی یک محله شدند؟ - تور روسیه ارزان

خبرنگاران-نصیبه سجادی: در این نشست که با نام خیابان زندگی برگزار گردید، از زهرا محمدنژاد فعال اجتماعی دعوت شد تا به همراه دیگر ساکنان خیابان 14 برای دانشجویان از خود بگویند و اینکه خیابان ها و محله ها هویت شان را آدم ها می گیرند و تعاملات شان، نه از خانه و ساختمان و هر چه که نماد شهرنشینی است.

محله خوب، حال خوب

محله امیرآباد محله ای با هویت با شهروندانی اصیل و فرهیخته است. خیابان 14 این محله، متمایز از محله های دیگر است، آن هم به علت برنامه هایی که ساکنان آن اجرا می نمایند که صفت برترین و متفاوت ترین خیابان تهران را لایق آن نموده است. در این خیابان، همه اهالی به سبک روزهای قدیم به خانه های هم می روند، دورهمی برگزار می نمایند، سالمندان تنها نیستند و اهالی هر بار به ملاقات یک سالمند می روند، با او گپ می زنند و خوش وبش می نمایند تا حالش خوب گردد.

درختان این خیابان شناسنامه دارند و ... اینها و بیشتر از اینها را زهرا ترکاشوند می گوید عضو هیئت علمی دانشگاه تهران که نشست خیابان زندگی به همت او برگزار گردیده تا دانشجویان این دانشگاه با نمونه ای از حرکت خودجوش اهالی یک محله آشنا شوند و اینکه چطور مشارکت ساکنان امیرآباد باعث رشد اجتماعی، مالی و زیست محیطی این خیابان شده است.

کوشش های خودجوش

در ادامه زهرا محمدنژاد فعال اجتماعی که صفر تا صد برنامه های محله به همت او و مشارکت اهالی برگزار می گردد، گفت : 14 سال پیش با خودم فکر می کردم که چرا ما مردمان شادی نیستیم و چرا همسایه ها حتی یک سلام را از هم دریغ می کنیم. تصمیم گرفتم کاری کنم تا هم خودم هم همسایه هایم شاد باشند. هر روز در تک تک خانه ها را می زدم و از همسایه ها می خواستم مثلا فلان ساعت با هم برویم پارک. هیچ کس نمی آمد. بارها رفتم و جواب نگرفتم می آمدم خانه گریه می کردم ولی ناامید نشدم و ادامه دادم. کوشش های محمدنژاد بالاخره نتیجه داد و الان او به گفته خودش سرمایه های اجتماعی زیادی دارد که خیلی از برنامه ها را به همت آنها اجرا می نماید.

ساکنان امیدوار، مهاجرت صفر

ادامه این نشست با پرسش وپاسخ دکتر حسین منصوریان دانشیار گروه جغرافیای دانشگاه و دانشجویان حاضر، همراه بود که با علاقه تجربه های محمدنژاد را شنیده بودند و می خواستند بیشتر در این باره بدانند تا شاید بعدها خودشان در خیابان و محل زندگی شان اجرا نمایند.

انتها این نشست با درخواست محمدنژاد از دانشگاهیان همراه بود و اینکه در ادامه این راه به یاری او بیایند تا با استفاده از تخصص آنها این ایده، بدون آزمون و خطا، در محله های دیگر اجرایی گردد تا به گفته او شهری داشته باشیم شاد که همه به زندگی در آن افتخار می نمایند و مهاجرت را تنها راه رسیدن به آرزوهای خود ندانند.